حرف صد و بیست سوم...من اینجادوباره

سلام

فک میکنم دقیقا همین الان که اینجا نشستم دارم 13 مو بدر میکنم

ینی بعد سالها میتونم 13 رو اینجوری بدر کنم

راستی که چقد دنیا تغییر میکنه؟؟؟!

من اگه ده سال پیش ازم کسی میپرسید خوشحال میشی روز 13 بدر تو خونه زندونی بشی و هیجا نری احتمالا از تعحب بهش زل میزدم بعدم میگفتم معلومه که نه

چیشد که اینقدر از ادما فراری شدم؟واقعا اونا عوض شدن یا من؟؟

من خب این یک واقعیت که باید قبول کنم من عوض شدم

من نمیتونم ادما رو دوست داشته باشم

خیلی وقته که ظرف اعتمادم ترک برداشته

خیلی وقته که دیگه جمعای شلوغو دوست ندارم

یا حداقل اگه دوست دارم اونا باید هی ازم سوال نپرسن با ادمای فضول بدجور به مشکل برخوردم

فک کنم هنوزم ذهنم داره دنبال اون یه تیکه مقوای اونقد در اونقد میگرده که روش نوشته به خودم مربوطه و وصل شده به مانتوم

من تو این دنیایی که خدا افریده قصد ندارم حرفام یجوری به نظر بیاد انگارکوه نا امیدی و این تریپ حرفاس ها ولی واقعا تو کل دنیا حتی یک نفرم ندارم که واقعا حرفمو بفهمه و دوستم باشه

ینی میدونی از خودخواهی ادما خسته شدم اونایی که منو فقط برای  حل مشکل شون میخوان

تو کل ادمایی که تا حالا باهاشون اشنا شدم فقط یه مدت خیلی کم ینی کمتر از یک هفته حتی فک میکنم بود که باهاش ارتباط داشتم و بعد دروغ چرا ریدم تو ارتباطم با اون ادم

مال خیلی وقت پیشه ها ولی نمیدونم چرا ذهنم نمیخواد قبول کنخ تموم شد و رفت

هی تو ادما دنبالش میکردم

هی تو حرفاشون کندوکاو میکنم یه ردی از اون ادم پیدا کنم

چقدر درناکه که میدونم اون حتی یک لحظه ام به من فک نمیکنه

شاید حتی منو یادش هم نیاد

یادش بخیر وقتی تو راهنمایی قفلی زده بودم رو دفتر تام ریدل اخرین باری بود که اینقدر عمیق دنبال یه نفر میگشتم از جنس خودم

بعد که با معصومه رابطه ام بیشتر شد دیگه دفتر تام ریدل هی کمرنگ تر شدبرام

ولی الان یک سالی هست که باز ذهنم داره خفم میکنه اینقد که تو تک تک حرفام با ادما دنبال یه تام ریدل میگردم

نمیدوم فقط اومدم بگم این قرنطینه اجباری و حوصله سر بر که استقلال و ازادی منو ازم گرفته فک کنم داره تو رو بهم برمیگردونه چون قراره خیلی بیشتر بهت سر بزنم

یا حق