حرف دویستو شصت و هفتم....رها

سلام وبلاگ

بعد مدت ها سلام

اونقد گذشته که الان که بعد مدت ها رفتم نوشته ی قبلی رو خوندم دیدم هیچی ازش یادم نمیاد

هیچی

اینکه چرا نوشتمش اینکه توی چه حالی نوشتم

نمیدونم

چون همیشه برات تعریف کردم اینقدر بگم که خیلی گذشته

خیلی اتفاقات افتاده

زیاد تغییر کردم

اصلا میدونی چیه وقتی به تغییراتی که کردم مخصوصا توی این دو سه سال گذشته فکر میکنم عملا پشمام میریزه

وای وبلاگ خیلی حرف دارم

اصلا بخدا نمیدونم چجوری برات تعریف کنم

زیاده اقاجان زیاده

مثلا گفتم که رفتیم شمال؟

گفتم که عاشق تر شدم؟

گفتم که دچار ترمای یاداوری ام؟

گفتم که حسابی حالم گرفته میشه وقتی یهو بی هوا جایی که نباید میرم به گذشته؟

اینو چی گفتم که تو هر گوشه ای از چیزایی که تجربه میکنم میگه عهههههه «پس قرار بود تو بیایی و من نمیداستم»

واقعا هم که اینهمه ساااااال کجا بودی ماه زیبای من؟

از گوشه اتفاقات جدید اینه که من آزمون رو قبول شدم

تقریبا منتظر نتیجه ی آخرم

دلم میخواد خیلی چیزا بگم ها ولی طبق معمول پرم از کارای ناتموم

میام حالا

برام دعا کن با حال خوب بیام!

یا حق