حرف دویستو شصتم....بهار امسال

سلام وبلاگ چند وقتی هست که بهت سر نزدم یعنی نشده که بشه

میدونم قضیه وقت نیس اینو خودمم میدونم نمیدونم این چه رسمیه که کلا وقتی من حالم شدید گرفته اس یاد رفقای قدیمی خودم میفتم

نمیگم فقط اینجور موقع ها میام سراغت ها ولی کلا وقتایی که یذره سرم شلوغ از نوع خوبش میشه کمتر مینویسم شایدم این بد نیس اصلا من الان در حال شماتت خودم نیستم ولی میشه اینم گفت دارم خودم رو برای خودم توصیف میکنم

الان دوباره سابجکت رو دیدم و بهار امسال برام پررنگ شد

بهاری که از یک یکش رنگ دیگه ای داشت

زمستون من رنگش رو نیاز داشتم مخصوصا بعد از زمستونی که پشت سر گذاشتم

میدونی چیه همین الان یاد اون عکس نوشته ی پروفایلم افتادم که میگفت زمستون تموم میشه

بهار میاد

برای من اگه باز ختم نشه به یه زمستون سرد میشه گفت بهار خوبی شروع شده

بهار سبز که نه اگه برای من قراره فصلی خوشکل باشه احتمالا نارنجیه حتی اگه اون فصل بهار باشه بازم نارنجیه

بهار نارنجی داشتم

در مورد همین الانم هم میتونم برات توضیح بدم

من الان نشستم تو استیشن با لب تاب روی پام ساعت ۹ و نیم شبه و به قول زهرا چون ترکیب ترکیب خوبی بود پاشدم اومدم اینجا با زهرا فیلم ببینم

الان اگه بخوام آرزویی بکنم احتمالا نارنجی موندن این فصله

اگه بخوام خدافظی هم بکنم الان احتمالا ناگزیرم این کارو بکنم چون زهرا داره میاد پیشم

حتی اینم نمیدونم بعدا قراره برات بقیشو بگم یا نه ولی فعلا خدافظ عزیز دلم

یا حق